“Plantnummer”

‘Er is nog plaats voor Jonagold op de appelmarkt als hij maar aan een aantal kwalitatieve voorwaarden blijft voldoen en kwantitatief serieus afneemt.’ Deze stelling is algemeen te horen wanneer het wonderkind van de Belgische appelteelt uit de jaren ’80, in vraag wordt gesteld. Maar het massale productiepotentieel wat Jonagold in zich heeft, zorgde het voorbije seizoen al weer voor een te grote productie met een, naargelang de ligging van het perceel, wisselend percentage aan vruchten met vorstschade. Misschien is de vorst vorig voorjaar niet streng genoeg geweest en waren deze vruchten, zoals bij de diploïde rassen, beter afgeruid. Maar de teler heeft er alles aan gedaan om een goede zetting te bekomen om alzo weer de vruchtmaat te beperken. Als gevolg een oogst van appels met de gekende stropdassen en korte vruchtstelen wat als overmaat van ramp het plukken nog erg flink bemoeilijkte. Omwille de prijs maar ook om fiscale redenen is her en der een gedeelte van de oogst op de boom gebleven. Om de bomen niet onnodig uit te putten werd deze door een rijpingsbehandeling of mechanisch van de bomen gehaald. Wie verder investeert in Jonagold zal deze problematiek van verschillen in vorstgevoeligheid tussen de mutanten, niet mogen ontlopen.
En wat brengen de nieuwkomers? Meerdere studieavonden, excursies en ODD bij boomkwekerijen en proeftuinen hebben het afgelopen jaar de mogelijke nieuwkomers kritisch benaderd. Destijds, gelijktijdig met de opkomst van Jonagold, diende zich nog een aantal nieuwe rassen aan. Maar op termijn hebben alleen de Jonagold en Elstar het gemaakt.
Zal het nu weer zo lopen of zal via promotionele acties vanuit de clubs een breder gamma van nieuwe variëteiten binnenkort de appelmarkt beheersen?

En zo hebben we meteen ook de clubs ter discussie gebracht. Zullen alleen de rassen die via een, binnen een club, vooraf bepaald concept kunnen meedingen voor een plaatsje in de afzetmarkt? Of verkiezen we voor de vrijheid met rassen die het zonder club internationaal reeds gemaakt hebben? En kunnen we alzo mee profiteren van de marketing die rond deze rassen gevoerd wordt om de markt aan te vullen?
Kiest men voor vrijheid dan moet je eerst bij jezelf de vraag stellen: “Wat betekent vrijheid?” Bij de invoering van de melk- en suikerbietenquota kwamen de boeren massaal op straat. Zijn ze er slechter van geworden? Nu dat men ervan spreekt om die quota af te schaffen, wil men terug de straat op om te ijveren voor het behoud van die teeltzekerheid.

Fruitteeltnieuws wil alle informatie die van her en der de fruitwereld is ingestuurd op een rijtje zetten in dit themanummer: het “Plantnummer”.
Aan de hand van bestellingen bij de clubs of boomtelers voor deze winter en de volgende 2 jaren kunnen we ons een beeld vormen van het plantgedrag. Een aantal telers kiezen om als eerste mee te springen met het hopelijk succes van hun voorkeur genietende nieuwkomer. Anderen wachten af en kijken de kat uit de boom en maken later een keuze. Vernieuwen in de fruitsector is geen loterij meer. De investeringen in een nieuw licentieras ras zijn zodanig groot dat de meeste bedrijven zich financieel geen misgok kunnen veroorloven. Al deze informatie werd vergaard via de enquête aangaande het “Plantgedrag van de Belgische fruitteelt” die Studiekring Guvelingen i.s.m. Fruitteeltnieuws bij telers, Belgische boomkwekers en veilingen hield.
De resultaten van deze enquête worden aangevuld
- met een reisverslag van Studiekring Guvelingen naar de nieuwe rassen in België,
- met de reeds door de onderzoekscentra in België opgedane teelttechnische en bewaargegevens over de nieuwe rassen,
- met economische achtergronden rond verantwoord investeren, …
Dit themanummer, het “Plantnummer” is geen eindfase in de zoektocht naar nieuwe rassen. Uiteraard zullen nog vele onderzoeksresultaten en -ervaringen uitgewisseld worden. Maar ook de ervaringen vanuit de praktijkbedrijven zijn belangrijk, zoniet het belangrijkst. Uw ervaringen doorgeven opdat je collega-fruitteler er kan van bijleren om het straks beter te doen en waarbij de ganse fruitteelt er wel kan bij varen, moet ook uw bekommernis zijn.
Graag ontvangen we dan ook uw reacties op info@stugu.be . Alzo kunnen de gegevens van het onderzoek, de meningen van de boomtelers, de voorkeur van de veilingen, aangevuld worden met negatieve en positieve informatie uit de praktijk. Dit alles met één doel: terug naar een leefbare Belgische appelteelt.